Γράφει η Γαλάτεια Χαραλαμπίδου* Γεννηθήκαμε στην ίδια πόλη στην ίδια χώρα, είμαστε όμως διαφορετικοί. Ίσως να γεννηθήκαμε και σε διαφορετικές χώρες και πάλι όμως είμαστε διαφορετικοί όσο και να φαίνεται ότι μοιάζουμε. Έχουμε κοινούς σκοπούς έχουμε κοινά ενδιαφέροντα όμως στην αντίληψή διαφέρουμε και κάπου εδώ πρέπει να σου πω ότι πρέπει να με σέβεσαι. Πρέπει να σέβεσαι την διαφορετικότητα και να αποδέχεσαι πως δεν είναι όλοι εσύ και στο κάτω-κάτω ποιος είσαι εσύ να νομίζεις πως πρέπει να σου μοιάζουν οι υπόλοιποι. Ποιος είσαι εσύ να πιστεύεις πως οι επιλογές σου, οι σκέψεις σου και τα θέλω σου θα πρέπει να ακολουθούνται από τους άλλους με το ζόρι. Δυστυχώς δεν είσαι κάποια διασημότητα για να σε αντιγράψει κανείς. Είσαι ένας άνθρωπος απλός και μεροκαματιάρης. Δεν είσαι της δόξας αλλά ούτε και κρατάς Lamborghini. Αυτό που σου μένει είναι ο χαρακτήρας και η προσωπικότητα και αυτά έχεις να δείξεις στην τελική στο συνάνθρωπο σου, γιατί πουθενά δεν θα πας με το ναρκισσισμό και τον εγωκεντρισμό σου. Εκτός κι αν πουλάει και κερδίζει συγχρόνως. Και δεν σημαίνει πως αν ήσουν δημοφιλής ή σελέμπριτι δεν θα έπρεπε να σεβόσουνα κιόλας. Αντιθέτως μπορώ να σου πω πως οι περισσότεροι από αυτά τα άτομα πίσω από την φιγούρα του leader και του showpersona σέβονται πρώτα από όλα τον εαυτό τους και μετά τον συνάνθρωπο τους γι’ αυτό και άλλωστε απέκτησαν fun club! Αν δεν είναι στις προσδοκίες σου κάποιο fun club και απλά είναι ένας μικρός κύκλος ανθρώπων τότε να μάθεις να τους αγαπάς πραγματικά όπως είναι. Και πίστεψε με απαιτεί μεγάλο αγώνα να καταφέρεις ελάχιστους ανθρώπους να σε παραδεχτούν αλλά και να σε αγαπήσουν. Αρχίνησε από το να πάψεις να καταπιέζεις τον συνάνθρωπό σου βάζοντας του όρια και περιορισμούς. Πάψε να τον υποτιμάς. Απειλώντας τον οτι θα του πάρεις όσα του έχεις προσφέρει όλο αυτό τον χρόνο που σου προσέφερε κι αυτός. Αλλά ακόμη και να μην ξεστομίσεις κάτι τέτοιο θα είναι αυτονόητο στο τέλος αφού δεν μπορείς να τον κάνεις ευτυχισμένο. Θα εννοείται πως ήσουν αχάριστος. Να σέβεσαι και να εκτιμάς όλα αυτά που σου χαρίστηκαν δωρεάν χωρίς κανένα συμφέρον εις το όνομα της αγάπης. Άφησε να γίνουν οι άνθρωποι σου, αυτοί που μπορείς να αγαπήσεις, οι μοναδικοί. Μην τους φυλακίζεις την ψυχή. Άφησε με και μένα να ζήσω όταν είμαι μαζί σου. Άφησε με να είμαι ο άνθρωπος που προορίζομαι να γίνω. Και να δεις πως γίνομαι χαλί να με πατήσεις. Άφησέ με να το χαρώ να το ευχαριστηθώ. Διαφορετικά άφησε με να ζήσω χώρια σου.
Comments are closed.
|
PORTFOLIO
|
RSS Feed
